Berrith moet eraan geloven

Good morning, bla die bla, how may I help you?

Na bijna 4 maanden zit het leven van koken, breien en hondenpoepruimen erop! Jammer wat dat laatste betreft, maar ik ga aan het betaalde werk. Als receptioniste…bij een groot advocatenbureau in Wellington. Moi! Ik moet om 7.50 de deur openen, dus waarschijnlijk zit ik elke ochtend stijf in mijn bed, doodsbang dat ik me verslaap en dat de dames en heren advocaten voor een dichte deur staan en dat er nog geen dampend potje koffie voor ze klaarstaat. Gelukkig is het maar voor 5 weken, dus tegen de tijd dat ik kan doorverbinden sta ik alweer op straat. Wat betreft mijn sollicitaties als begaafd ‘environmental planner’, daar word ik een beetje bedroefd van. Gisteren twee ‘no thank you’s op een dag. Dan kan ik er weer even tegenaan. Het is moeilijk als je geen directe ingang hebt. Gelukkig heeft de gemeente Wellington me persoonlijk een advertentie toegestuurd, dus iedereen graag even wat positieve energie daar naartoe sturen! De gemeente zit op een mooi plekkie, dus dat lijkt me wel wat, haha!

Richard krijgt het steeds meer naar z’n zin bij MAF. De ene cursus na de andere en vorige week ook een dagje op Auckland vliegveld om te kijken hoe zijn collega’s het daar doen bij de grensbewaking. Hij heeft leuke collega’s en de vrijdagmiddagborrel zit er ondertussen ook aardig in.

Vorige week zijn we naar een bijeenkomst geweest van de Dalai Lama! Dat was helemaal te gek. Die man zit vol humor en óók nog vol wijsheid! Ik vond het echt indrukwekkend en oefen nu regelmatig mijn ‘piece of mind’, de basis van geluk. Voeg hieraan toe wat ‘onbevooroordeeld medeleven’ en een snufje ‘communicatie’ en je hebt de basis voor wereldvrede! Als je ooit de kans krijgt om de man te zien spreken: doen!

En, en, en….we gaan bergbeklimmen! We zijn vorige week naar een avond geweest van de Tararua Tramping Club: krasse knarren die de berg opsprinten. Na een indrukwekkende diaserie waren Richar en ik om en voor het wisten stonden we buiten met een aanmelding voor de cursus bergbeklimmen. In de winter wel te verstaan! We gaan 5 weekenden de besneeuwde vulkanen op het Noordereiland te lijf! Over ijs lopen en in sneeuw graven en in sneeuw slapen. Gaaf (denk ik)!! Gisteren kregen we te horen waar onze uitrusting uit moet bestaan. We moesten niets speciaal gaan aanschaffen, maar gewoon onze wandeluitrusting meenemen. Ja ja, enorme ‘gear heads’, Richard en ik gaan dus shoppen want onze wandeluitrusting voldoet natuurlijk niet. Binnenkort hier meer over met misschien wat jolige plaatjes van Richard en Berrith bungelend aan een touw, maar dan veilig natuurlijk!

Dat was het weer effe. De garoeten vanuit koud en winderig Wellington.

Berrith

p.s. We hebben een elektrisch deken! We zijn gezwicht. Binnenkort ook meer over onze ENORM VERGROOTTE ecologische voetafdruk sinds we hier zijn!